تاریخ خودروسازی جهان از برندهای ناکامی آکنده شده که اکنون دیگر اسمی از آن‌ها وجود ندارد و حتی جستجوی نام آن‌ها در گوگل، نتایج قابل درکی را به نمایش نمی‌گذارد. یکی از برندها، شرکت خودروسازی هورش است که در بازه زمانی کوتاهی بین سال‌های ۱۹۰۴ تا ۱۹۵۹ در زمینه تولید خودروهای سواری فعالیت می‌کرد.
شرکت هورش در سال ۱۹۶۹ به همراه چند خودروسازی کوچک دیگر در مجموعه آئودی ادغام شدند و گروه خودروسازی آئودی شکل گرفت، گروهی که بعدها به عضو مهم ابرگروه خودروسازی فولکس واگن تبدیل شد.
موفقیت‌های روزافزون کارل بنز و گوتیب دایملر در صنعت خودروسازی آلمان، سبب شده بود تا مهندسانی که تحت نظر آن‌ها کار می‌کردند، در آرزوی تاسیس برندهای خود باشند. هورش نیز یکی از کارکنان شرکت بنز بود که به عنوان مدیر تولید مدتی را تحت نظر کارل بنز فعالیت کرد.
او در سال ۱۸۹۹ به همراه شریک تجاری خود شرکت هورش را در شهر کلن تاسیس کرد و پس از مدتی این شرکت به شهرستان زاکسن منتقل شد. در ۱۹۰۴، این شرکت به Horch & Cie تغییر نام داد.
هورش ناکام!
برخلاف میباخ که به رقیب جدی مرسدس بنز و دایملر تبدیل شد، هورش در شرکتش شرایط مطلوبی را تجربه نکرد. اختلاف شخصی هورش با مدیر مالی شرکت سبب شد تا او در سال ۱۹۰۹ سرمایه خود را از شرکتی که به نام خودش ثبت شده بود، خارج کند. از آن‌جایی که نام تجاری هورش پیش از آن ثبت شده بود، وی شرکت جدیدش را با نام کارگاه اتومبیل‌سازی آگوست هورش تاسیس کرد، شرکتی که مدتی بعد به خودروسازی آئودی تغییر نام داد.
در سال ۱۹۳۲، اکثریت سهام شرکت هورش توسط آئودی خریداری شد و آگوست هورش موفق شد شرکتی که در ابتدا تاسیس کرده بود را پس بگیرد.
تا زمانی که آگوست هورش سکان مدیریت شرکت را برعهده داشت، نوآوری‌های مختلفی از این خودروساز آلمانی معرفی می‌شد که از جمله آن‌ها می‌توان به میل لنگ آلیاژی اشاره کرد. اتومبیل‌های هورش در دهه اول قرن بیستم بسیار مدرن‌تر و پیشرفته‌تر از محصولات مرسدس بنز بودند، با این حال ساخت این اتومبیل‌های نوآورانه به سرمایه زیادی نیاز داشت و هورش همواره در حال پیدا کردن سرمایه‌گذار جدید برای توسعه ابداعات خود بود.
توسعه و ساخت اولین موتور شش سیلندر به آگوست هورش نسبت داده می‌شود، پیشرانه‌ای که در فاصله سال‌های ۱۹۰۴ تا ۱۹۰۷ توسط او طراحی و ساخته شد. پس از خروج هورش از شرکت خود، مدیران این شرکت تصمیم گرفتند تا نظر سرمایه‌گذاران ثروتمند و اشراف‌زاده را جلب کنند. به همین دلیل هورش در سال ۱۹۲۰ از برندی نوآور به سازنده خودروهای لوکس و خاص تبدیل شده بود.
بازگشت هورش به خانه :
در سال ۱۹۳۲، چهار خودروسازی معروف آلمان یعنی آئودی، هورش، DKW و Wanderer در یکدیگر ادغام شدند و یک اتحادیه خودروسازی را تشکیل دادند، اتحادیه‌ای که بعدها با برند آئودی شناخته شد و چهار حلقه آن نیز نمادی از چهار شرکت خودروسازی زیرمجموعه آن هستند. فعالیت هورش در فاصله سال‌های ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۰ به تولید خودروهای اسپرت و لوکس با موتور V8 معطوف می‌شود، خودروهایی که امروزه از ارزش کلکسیونی بالایی برخوردارند.
تولید محصولات غیرنظامی هورش در سال ۱۹۴۰ متوقف شد و تمامی فعالیت این شرکت به تامین نیازهای جنگ اختصاص یافت.
کمونیست و انحلال، سرگذشت غم‌انگیز هورش :
پس از جنگ جهانی دوم، به دلیل فقر گسترده و عدم توانایی مشتریان آلمانی، تولید خودروهای لوکس و قدرتمند به کلی از برنامه کنار گذاشته شد. دفتر مرکزی شرکت هورش نیز مدتی بعد تعطیل شد، چرا که دوپاره شدن آلمان به این برند اجازه فعالیت نمی‌داد. خط تولید خودروسازی هورش در بمباران متفقین به شدت آسیب دید و پس از آن نیز توسط نیروهای اتحاد جماهیر شوروی اشغال شد. کارخانه هورش طی نیمه دوم قرن بیستم به عنوان یکی از خودروسازی‌های آلمان شرقی به فعالیت محدود خود ادامه داد.
شاخه شرقی این شرکت تا دهه ۱۹۶۰ تعدادی از اتومبیل‌های قدیمی را تحت شرایط اقتصاد کمونیستی آلمان شرقی تولید کرد و مدتی نیز به مونتاژ ترابانت اشتغال داشت !
حقوق مارک تجاری هورش در سال ۱۹۸۰ به آئودی واگذار شد و پس از سقوط دیوار برلین و اتحاد مجدد آلمان، آئودی سایت تولیدی هورش را در آلمان شرقی خریداری کرد.
و اما ماکتهای خاص این برند کمیاب :
شاید اکثر ماکتبازان ، نام هورش را با تنها مدل تولیدی تقریبا آماتور از برند سان استار عجین بدانند .
همانند خودروهای کلاسیک هورش، ماکتهای این برند آلمانی نیز ناشناخته و کمیاب هستند.
اما در آینده ، دو ماکت هورش ، از برند قدیمی ، فراموش شده ، نایاب و حرفه ای ریکو عرضه خواهند شد.
جالب اینکه علیرغم تکنولوژی تولید قدیم این مدلها امکانات فراوان ، حتی باز شدن شیشه ها با اهرمهای مینیاتوری شیشه بالابر ، در این مدلها گنجانده شده !