با سلام خدمت کاربران محترم ماشین ماکت  ، در این مقاله سعی داریم نگاهی کوتاه به فولکس واگن بیتل یا  فولوکس قورباغه ای داشته باشیم .  یک اتومبیل تولید شده توسط فولکس واگن و یکی از مشهور ترین اتومبیل های جهان است.هدف از طراحی این خودرو، تولید خودرویی اقتصادی و قابل استفاده برای عموم مردم بود.

این ماشین نخستین بار در سال ۱۹۳۸ و با نام فولکس واگن تیپ یک تولید شد. تولید فولکس واگن بیتل در سال ۱۹۹۴ مجدداً با طراحی مدرن و با نام نیو بیتل (بیتل جدید) از سر گرفته شد و تا سال ۲۰۰۳ ادامه داشت که البته از جذابیت بیتل اصل برخوردار نیست.

با توجه به عمر طولانی تولید این خودرو سطح بسیار متنوعی از تجهیزات در مدل‌های گوناگون آن یافت می‌شود و از موتورهای گوناگونی بهره می‌برد. علاوه بر مدل‌های استاندارد مدل‌های سفارشی گوناگونی نیز از این خودرو تولید شده است.

فولکس‌واگن بیتل با دارا بودن محبوب‌ترین طراحی خودرو تاکنون، طراحی ساده‌ی خود را برای بیش از ۴۰ سال تغییر نداد. این خودرو توسط فردیناند پورشه به‌عنوان خودرویی ارزان برای مردم آلمان پس از جنگ جهانی دوم طراحی شد.

ریشه‌ی فولکس‌واگن بیتل به دهه‌ی ۳۰ میلادی بازمی‌گردد؛ هنگامی که آدولف هیتلر دستور ساخت آن را داد. اما نقطه‌ی عطف این خودرو در دهه‌ی ۵۰ اتفاق افتاد، هنگامی‌که این خودرو به یک پدیده‌ی جهانی تبدیل شد. با تعریف دوباره‌ی خودروی مقرون‌به‌صرفه و قابل اعتماد، بیتل در بسیاری از زمینه‌ها معادل دهه‌ی پنجاهی فورد مدل T بود. با گذشت زمان، مردم بیشتر و بیشتر مکانیزم ساده و رویکرد تولید ساده این خودرو را تحسین کردند. با فروش میلیون‌ها نسخه در سراسر دنیا، بیتل به محبوبیتی چشمگیر در ۲۰ سال بعدی از تولید خود دست یافت. فروش نهایی این خودرو که تا سال ۲۰۰۳ تولید می‌شد، پس از ۶۵ سال به عدد بی‌نظیر ۲۱ میلیون دستگاه رسید. این خودرو آن‌قدر موفق بود که بسیاری از خودروسازان را وادار به تفکر دوباره در مورد استراتژی‌های خودروهای کوچک خود و حتی تلاش برای کپی کردن فرمول بیتل کرد.

بیتل مدل ۱۹۶۵

بیتل قدیمی با قیمت ۱۷۰۰ دلار و پیشرانه‌ی ۱۲۰۰ سی‌سی، ۳۰ اسب بخار قدرت و ۷۰ نیوتن‌متر گشتاور ارائه می‌داد. پیشرانه‌ی هواخنک آن در عقب نصب شده بود که بنابراین، نیازی به رادیاتور نداشت. از آنجایی که در سال ۱۹۶۵ امنیت جزو اولویت‌های اصلی محسوب نمی‌شد، خبری از کمربند ایمنی، کیسه‌ی هوا یا هر ویژگی ایمنی و هوشمند امروزی در آن نبود؛ حتی رادیو جزو آپشن‌های بیتل بود.

ولی تزئینات کروم بیتل، اصلا کم نبود؛ سپرهای جلو و عقب، آینه‌ها، پوشش دورِ چراغ‌ها، قالپاق‌ها، دستگیره‌های درب و … همه از کروم بودند. درب کاپوت را هم نباید فراموش کرد که در واقع طرح آن، الهام گرفته‌شده از بال‌های سوسک (بیتل) است. به دلیل وجود مخزن سوخت و چرخ یدکی در کاپوت، فضای بار فقط به‌اندازه‌ی چند کیف کوچک بود؛ البته در صندلی عقب می‌توان یک چمدان را جای داد. صندلی‌های فنری جلو با طرح ارتفاع کم، به‌گونه‌ای بودند که شانه‌های دو سرنشین جلو همیشه به هم برخورد می‌کردند. فضای صندلی‌های عقب برای بزرگ‌سال کافی نبود ولی برای کودک مناسب بود.

سرعت بیتل به معنای واقعی کلمه پایین بود و در سرعت بالای ۹۰ کیلومتر بر ساعت، سر و صدای زیادِ پیشرانه را باید تحمل کرد؛ ولی رانندگی در شهر و با سرعت پایین، مشکلی برای بیتل ایجاد نمی‌کرد. به هر حال بیتل به خاطر سرعت و قدرت محبوب نبود. با اینکه سیستم فرمان هیدرولیک نبود؛ ولی به دلیل وزن بیشتر محور عقب، فرمان سبک بود.

جعبه‌دنده چهار سرعته دستی، نسبت دنده‌های نزدیکی داشت که حتی بعضاً توصیه می‌شد باید با دنده دو شروع به حرکت کرد. در آن زمان نسبتِ دنده‌ی پایین، برای کشش و بکسل کردن مناسب بود؛ ولی با وجود ترمز‌های کاسه‌ای مشکلاتی هم وجود داشت.

دهه ۱۹۷۰

با تولید گلف عده‌ای معتقد بودند دوران بیتل‌ها به سر آمده اما این اتفاق رخ نداد و تنها تولید بیتل ازکشور آلمان خارج و به کشورهای مکزیک و برزیل منتقل شد. موتور قدرتمند ۱۶۰۰ سی‌سی نیز در همین دوران روی بیتل نصب شد. تولید این خودرو تا سال ۲۰۰۳ در مکزیک ادامه داشت و سرانجام با عرضه ۲۱٫۵۲۹٫۴۶۴ دستگاه به تولید این مدل پایان داده شد که این میزان بیشترین رقم تولید خودرو است.

هرچندتویوتا کرولا در مجموع بیش از این تعداد ساخته اما کرولا به دفعات تغییر کرده است ولی بیتل بدون تغییر جدی به این رکورد دست پیدا کرد. تقریباً تمام انواع بیتل حتی نوع کروکی آنبه ایران وارد شدند.