بررسی ماکت بنزهای کلاسیک آلبوم ۲۰۱۹ سایز ۱/۲۴ ویلی

رئالیسم جادویی…

اگر مشتری رمانهای نویسندگان آمریکای جنوبی، هستید این سبک را میشناسید.

کافیست، رمان صد سال تنهایی گابریل گارسیا ماکز را خوانده باشید.

در این سبک از داستانپردازی، رویا و واقعیت، بگونه ای در هم می آمیزند که تفکیک آنها از هم مقدور نیست…

من، زندگی در پر چالش ترین نقطه خاور میانه، در قرن بیست و یکم، با این همه گیر و گرفت را، بد بختی نمی دانم. بلکه سکانسی از یک درام کمدی تلخ و در عین حال اکشن می بینم،که خودم هم بازیگر آن هستم!!!

شاید باورتان نشود، اما تاریکترین لحظات زندگی من، سالها قبل، چند ماهی بود که خارج از مرز پرگهر، در ثبات و آرامش روزگار گذراندم و حوصله ام سر رفت از این همه ثبات و روزمرگی،گویا ناف ما را با بحران و آشوب بریده اند !!

حق دارید! پوزش! این الفاظ ربطی به نقد ماکتهای ۱/۲۴ جدید ویلی نداشت!

اما هم اکنون که به لطف کرونا، کلا بیکار شدیم، شاید بد نباشد که حوصله نداشتمان را، کمی خرج توجه بیشتر به فراموش شده های فکریمان کنیم. از جمله مطالعه…

شاید برای یک ماکت فروش در بازار تهران، فقط عدد و رقم، و سود فروش، که البته الفبای تجارت است، درجه اول اهمیت باشد.

اما برای من ماکتباز ، که اولین ماکت ۱/۲۴ خود را با مبلغ ۱۱هزار تومان، و بعد از آن، اولین اتوآرت ۱*۱۸ کلکسیونم را با ۹۸ هزار تومان خریداری کردم، کمی سخت است که از ۱/۲۴ های جدید ویلی، با قیمت ۳۰۰ هزار تومان، بعنوان ارزانترین ماکتهای بازار، نام ببرم! و این مصداق بارز رئالیسم جادویی است!

 

اما مدلهای مورد بحث..

قطعا ویلی در انتخاب مدلهای بنز کلاسیک ۲۳۰ و ۲۲۰ خوش سلیقگی بکار برده چون پیش از این غیر از بنز ۳۰۰ گالوینگ هیچ مرسدس کلاسیک دیگری در سایز ۱/۲۴ تولید نشده بود.

قطعا در مورد مدلهای سایز ۱/۲۴، ریز بینی و وسواس، چندان موجه نیست، اما در این موارد، نکات زیر قابل ذکرند:

مانند اکثر مدلهای این رده پین چراغهای جلو، اولین المانیست که به شما یادآوری می کند با یک ماکت آماتور مواجه هستید.

در نمای جلوی بنز ۲۲۰، بخاطر جلو پنجره بزرگ ، که نقطه آشیل ماکتهای آماتور است، پلاستیکی بودن این قطعه بنظر می آید. این نما، نقطه ضعف بنز ۲۸۰ سایز ۱/۱۸ مایستو هم هست. گرچه بکار بردن آرم ایستاده فلزی در این مدل از جانب ویلی کمی سخاوتمندانه بنظر می رسد.

هر دو ماکت فرمانپذیرند که نقطه قوتی برای ماکتهای این رده محسوب می شود.

نمای پشتی هر دو ماکت نسبت به سگمنت آنها منطقی و معقول هستند گرچه جای یک پلاک، حتی برچسبی، خالیست.

در کل تناسبات بنز ۲۳۰ منطقی تر از ۲۲۰ است، اما وقتی به نمای جانبی هر دو ماکت می رسید، حس نوستالژی ۲۲۰، ورق را برمی گرداند!

 

و کلام آخر اینکه در کلیه تولیدات صنعتی، قیمت تمام شده، اولین فاکتور در تعریف کیفیت محصول است گرچه، بنظر می رسد ویلی، در آلبوم ۱/۲۴ جدید خود، برخلاف تولیدات ۱/۱۸ جدید، موفق ظاهر شده.

گواه این مطلب، مقایسه جزئیات موتور بنز ۲۲۰ سایز ۱/۲۴ ویلی، با ۱/۱۸ سان استار است.

سپاس که با پانزدهمین قسمت از سلسله مقالات بررسی_اختصاصی_ماشین_ماکت همراه بودید.

۴.۸/۵ ( ۹ نظر )

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *