با سلام خدمت کاربران محترم ماشین ماکت ، خریداران خودروهای امروزی بیش از هر چیز تنوع در طراحی را می پسندند و طراحان خودرو هم برای پاسخ به این نیاز بازار، تلاش می کننددر هر نسل از خودروهایشان طرحی جدید را عرضه کنند.
در این میان اما پورشه ۹۱۱ را می توان کاملا متفاوت دانست چرا که علاقمندان این خودرو بیش از هر چیز وفاداری به طرح اولیه خودرو را می پسندند تا جایی که وقتی پورشه تنها اندکی تغییر در طرح چراغ جلوی ۹۱۱ داد با اعتراض گسترده هوادارانش مواجه شد.
سال های دهه ۵۰ میلادی سال های خوشایندی برای خانواده پورشه بود ، به ویژه که در این دهه آلمان به آرامی از زیر خاکستر جنگ جهانی دوم سر بیرون می آورد و در این میان خانواده پورشه هم با عرضه مدل ۳۵۶، خودرویی که اصالت آن به فولکس واگن بیتل باز می گشت شاهد اوج گرفتن کسب و کار خانوادگی خود بودند.
فری پورشه، فرزند فردیناند پورشه بزرگ، قصد داشت هویت مستقلی را برای مدل ۳۵۶ ایجاد کنند و به این ترتیب موتور کم توان ۴۰ اسب بخاری آن در نهایت به نمونه های مسابقه ای ۱۳۰ اسب بخاری نیز رسید و در این میان شاسی نیز متناسب با افزایش توان تقویت شد.
پورشه مدل ۳۵۶
تمام این تغییرات هرچند لازم بود اما نمی توانست در مقابل موج خودروهای اسپرت در دهه پس از جنگ، موفقیت های آینده پورشه را تضمین کند و به همین دلیل خانواده پورشه در میانه های دهه ۵۰ میلادی تصمیم به ساخت مدلی جایگزین برای ۳۵۶ افتادند و داستان ۹۱۱ از این جا آغاز می شود.
یک پورشه بزرگتر و دردسرهای طراحی
درخواست های خریداران از پورشه کاملا مشخص بود، آن ها خودرویی بزرگ تر، قوی تر و البته با طراحی مدرن تر می خواستند که راحت تر از ۳۵۶ باشد.
در ابتدا کار به طراحی به نام Erwin Komenda سپرده شد و او هم با توجه به درخواست هایی که از جانب مشتریان پورشه می رسید، خودرویی را طراحی کرد که بیش از هر چیز می شد آن را یک ۳۵۶ چهارنفره دانست.
چرا که طراحی کلی آن همچون ۳۵۶ بود اما ابعاد بدنه و به ویژه طول آن کشیده تر شده بود. طرح کشیده بدنه خودرو هر چند کاربردی بود اما مورد توجه فری پورشه فرار نگرفت (احتمالا او در آن زمان همان حسی را داشت که ما اولین بار در زمان دیدن پورشه پانامرا داشتیم!)
و به همین دلیل به سراغ طراح مشهور، Albrecht Goertz رفت، طراح مشهوری که خودروهای بی نظیری چون ب ام و ۵۰۳ و ۵۰۷ را طراحی کرده بود.
استخدام چنین طراحی می توانست روند طراحی خودروی جدید را به طور کامل دگرگون کند اما متاسفانه حاصل کار چندان رضایت بخش نبود. Goertz مدت ها در آمریکا اقامت داشت و ب ام و ۵۰۷ را نیز با دیدگاه حضور در بازار آمریکا طراحی کرده بود.
چنین دیدگاهی در زمان طراحی محصول جدید پورشه نیز وارد شد اما متاسفانه حاصل کار به هیچ عنوان به زیبایی ب ام و ۵۰۷ نبود. طرح کلی بدنه همانی بود که بعدها در ۹۱۱ دیدیم اما Goertz در جلوی خودرو چهار چراغ و در عقب خودرو شش چراغ تعبیه کرده بود و بیش از هر چیز می شد آن را ایمپالای فست بک دانست.
فری پورشه باز هم ناچار شد پروژه را از او بگیرد و گفت: «خودرو زیبایی است ، اما پورشه نیست.»
به این ترتیب پروژه پس از چند چرخش به یکی دیگر از اعضای خانواده پورشه رسید، فردیناند الکساندر پورشه مشهور به بوتزی. فردیناند الکساندر، نوه پورشه بزرگ و فرزند فردی پورشه، در سال ۱۹۵۷ تحصیلات خود در رشته طراحی را رها کرد تا به شرکت خانوادگی وارد شود.
او بلافاصله وارد دپارتمان طراحی شد و ابتدا زیر نظر Komenda به کارپرداخت و بعدتر در زمان طراحی خودرو جدید دستیار Goertz بود و در نهایت با خروج Goertz از پورشه، توانست در آگوست ۱۹۵۹ عنوان طراح خودروی جدید را به دست آورد.
طرح نهایی از کجا آمد؟
بوتزی در زمان طراحی خودروی نهایی از طرح خودوری Abarth 356B Carrera GTL الهام گرفته است.
این خودرو توسط آبارث ایتالیا و براساس شاسی مدل ۳۵۶ پورشه طراحی شده بود و در دهه ۵۰ در مسابقات اتومبیل رانی معتبری شرکت کرد.
هرچه بود، سرانجام پس از تغییرات زیاد در طرح و البته بخش های فنی، طرح اولیه در دسامبر ۱۹۶۱ رونمایی شد و هدف آن بود که در ۱۹۶۳ تولید آغاز شود.
از ابتدا قرار بود برای آزمایش های فنی ۱۳ پروتوتایپ از این خودرو ساخته شود که نمونه قرمز رنگ ما هم یکی از آن هاست.
در ماه می سال ۱۹۶۲ پروژه بدون آنکه طراحی آن نهایی شده باشد با نام ۹۰۱ معرفی شد اما بلافاصله پژو اعلام کرد این شیوه نامگذاری در انحصار این شرکت فرانسوی است و به همین دلیل پورشه ناچار شد نام خودرو را به ۹۱۱ تغییر دهد.
هر چند هنوز هم همه منتظر هستیم پژوه مدل ۹۰۱ را تولید کند!
در خلال نهایی شدن طرح، کار بر روی بخش های فنی خودرو نیز آغاز شده بود. در ابتدا ایده نصب موتور در جلوی خودرو، مشابه اکثر خودروهای آن دوران مطرح شد اما این ایده مورد توجه قرار نگرفت.
پورشه مدل ۳۵۶
نصب موتور در میانه خودرو هم به دلیل آن که امکان نصب صندلی های عقب را می گرفت رد شد و در نهایت تیم مهندسی به طرح موتور عقب رسیدند، طرحی که بر روی مدل ۳۵۶ هم آن را تجربه کرده بودند. ایده ها در مورد طول شاسی نیز مختلف بود اما سرانجام مهندسان و طراحان توانستند بر روی یک طرح به توافق نهایی برسند و به این ترتیب ساخت پروتوتایپ ها آغاز شد.
اولین تست در نوامبر ۱۹۶۲ انجام گرفت اما نتیجه ناامیدکننده بود. بدنه ضعیف بود و بدتر از آن اینکه خودرو حتی در مسیر مستقیم هم پایداری نداشت. تیم مهندسی بلافاصله دست به کار شدند و با اصلاحاتی پروتوتایپ دوم را ساختند.
نمونه ای که برای نخستین بار تصاویر آن به نشریات درز پیدا کرد.
نمونه سوم در تست های خارج از پیست شرکت داشت و نمونه چهارم برای تست های ترمز و سیستم تعلیق بود و در نهایت نمونه پنجم در سال ۱۹۶۳ در نمایشگاه خودروی فرانکفورت به نمایش درآمد و به این ترتیب افسانه ۹۱۱ رسما آغاز شد.
ا
ا