موسکویچ ۲۱۴۱ (آلِکو) -( Moskvitch-2141 Aleko)
خودروی موسکویچ ۲۱۴۱ در بازارهای جهانی با نام آلکو عرضه میشد و یک هاچبک ۵ در بود که پیشرانه را در قسمت جلوی خودرو جای داده بود. موسکویچ ۲۱۴۱ به لحاظ طراحی الهامهای زیادی از خودروی فرانسوی سیمکا ۱۳۰۷ گرفته بود و در سال ۱۳۵۹ شاهد راهاندازی خطتولید انبوه این خودرو بودیم.
موسکویچ ۲۱۴۱ اولین خودروی ساخت دست روسها بهحساب میآید که در آن شاهد رعایت اصول طراحی آیرودینامیک بودیم.
خودروی یو.ای.زی ۴۶۹ (UAZ 469)
جالب است بدانید این خودرو یکی از کارآمدترین خودروهای روی کرهزمین بهحساب میآید و بیشتر ارتشهای کشورهای بلوکشرق از یو.ای.زی ۴۶۹ استفاده میکردند.
یو.ای.زی ۴۶۹ در سال ۱۳۶۰ توسط روسها معرفی شد و محبوبیت این خودرو گسترش خطتولید آن را در کشورهای کوبا، آذربایجان، ویتنام، اوکراین و حتی آمریکا را به دنبال داشت. جالب است بدانید صنایع خودروسازی یو.ای.زی هنوز هم مدل پیشرفتهتری از یو.ای.زی ۴۶۹ را با نام هانتر (Hunter)، تولید میکند.
این خودرو از یک پیشرانه ۴ سیلندری با ظرفیت ۲.۵ لیتر بهره میگرفت و ۷۱ اسببخار نیرو را در اختیار راننده قرار میداد.
خودروی گاز ۶۹ (GAZ 69)
روسها پس از موفقیت خودروی گاز ۶۷ بی (GAZ 67B)، در سال ۱۳۲۵ شمسی نمونه آزمایشی گاز ۶۹ را ساختند و در سال ۱۳۳۲ شاهد تولید انبوه این خودرو در شهر گورکی بودیم و تا سال ۱۳۵۱ تعداد ۶۰۰ هزار دستگاه گاز ۶۹ را تولید کردند.
مدل استاندارد گاز ۶۹ میزان ۵۵ اسببخار نیرو تولید میکرد و چیزی حدود ۹۰ کلیومتر در ساعت سرعت داشت. گاز ۶۹ به لحاظ ساختار یک خودروی آسیبناپذیر و محکم بود و حتی ۵۰ سال پس از تولید این خودرومدلهایی از آن را در جادههای خاکی کشورهای اروپای شرقی شاهد بودیم.
ولگا گاز ۲۴ (Volga GAZ-24)
این خودرو اولین بار توسط برند روسی گاز در نمایشگاه خودروی لندن در سال ۱۳۴۹ رونمایی شد. ولگا گاز ۲۴ بهسرعت در بازارهای اروپایی طرفداران زیادی پیدا کرد و حتی به کشورهای آمریکای لاتین و اندونزی نیز صادر شد.
در مدل استاندارد گاز ۲۴ شاهد حضور یک پیشرانه ۲.۴ لیتری بودیم که نیرو را از طریق جعبهگیربکس ۴ دندهای به چرخها منتقل میکرد. ولگا گاز ۲۴ در گروه خودروهای لاکچری آن زمان قرار میگرفت و امکانات ویژهای را در اختیار راننده قرار میداد.
خودروی زیل ۱۱۲ اسپرت (ZIL 112 Sport)
این خودروی اسپرت روسی در سالهای ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۸ در میدان مسابقه جولان میداد و دو پیشرانه دوگانهسوز به صورت مجزا با هشت سیلندر در زیل ۱۱۲ اسپرت، مجموعاً میزان ۲۳۰ اسببخار نیرو را در اختیار راننده قرار میداد تا با سرعتی بین ۲۶۰ تا ۲۷۰ کیلومتر در ساعت رقبا را یکی پس از دیگری در مسابقات پشتسر بگذارد.
تمامی این موارد دستبهدست هم داد تا زیل ۱۱۲ اسپرت به موفقترین خودروی مسابقهای روسی تبدیل شود و در سالهای ۱۳۴۳ و ۱۳۴۴ عنوان اول را در مسابقات اتوموبیلرانی روسیه از آن خود کند.
سری خودروهای لادا کلاسیک (Lada Classic series)
سه مدل لادا ۲۱۰۵، ۲۱۰۴ و ۲۱۰۷ را در خانواده خودروهای لادا شاهد بودیم. این خودروها بهسرعت راه خود را به بازارهای جهانی باز کردند و انگلستان، کانادا، آلمان، فرانسه، اکوآدور و کوبا را میتوان از بازارهای اصلی خودروهای لادا نام برد.
جالب است بدانید خودروهای لادا هنوز هم در روسیه طرفداران زیادی دارند. اولین مدل از خودروهای لادا در سال ۱۳۵۹ عرضه شد و تولید مدلهای مختلف لادا چیزی حدود ۴۱ سال ادامه داشت.
مدلهای مختلف لادا که بر اساس خودروی فیات ۱۲۴ ساخته شده بود به پیشرانههای ۱.۲ و ۱.۷ لیتری مجهز بودند و از جعبهگیربکس با ۵ دنده بهره میگرفتند.
خودروهای موسکویچ ۴۰۲، ۴۰۳ و ۴۰۷
این سری خودرو اولین بار توسط صنایع خودروسازی روسیه (MZMA)، در سال ۱۳۳۵ راهی بازار شد و در عرض مدت کمی محبوبیت زیادی پیدا کرد تاجایی که ۲ سال بعد تعداد ۹۴،۰۸۰ دستگاه از مدل ۴۰۲ این خودرو به تولید رسیده بود.
مدل ۴۰۷ موسکویچ نیز اقبال بلندی داشت و ۳۵۹،۹۸۰ دستگاه از این خودرو تولید شد تا اینکه مجموعاً خودروهای مدلهای مختلف موسکویچ به ۵۰۰ هزار دستگاه رسید و راه خود را به کشورهای مختلفی پیدا کرد.
خودروی زیس ۱۰۱ اسپرت (ZIS 101 Sport)
انصافاً باید اعتراف کرد خودروهای روسی بهرهای از زیبایی نبردهاند اما زیس ۱۰۱ اسپرت به لحاظ زیبایی یک سروگردن بالاتر از سایر رقبای روس خود طراحی شده بود.
این خودرو نسخه اسپرت، خودروی لیموزین زیس ۱۰۱ بود که یک پیشرانه هشتسیلندر درون سوز را در آن شاهد بودیم. به لطف این پیشرانه، زیس ۱۰۱ اسپرت ۱۴۱ اسببخار نیرو در اختیار راننده قرار میداد و ۱۶۲ کیلومتر در ساعت سرعت میگرفت.
زیس ۱۰۱ اسپرت حرفهای زیادی به لحاظ فنی و رعایت اصول زیباشناختی داشت اما عمر این خودرو به دنیا نبود و تنها ۲ دستگاه از این خودرو تولید شد.
(Lada Tarzan)
این خودرو پس از فروپاشی پردهآهنین در اتحاد جماهیر شوروی تولید شد و در ساخت آن شاهد حضور فناوریهای بهخدمت گرفته در لادا سامارا و نیوا بودیم.
اولین مدل از لادا تارزان در سال ۱۳۷۶ تولید شد، این خودرو بخت بلندی نداشت و تا سال ۱۳۸۲ تنها شاهد تولید ۳۰۰ دستگاه لادا تارزان بودیم.
لادا تارزان به یک پیشرانه ۱.۷ لیتری مجهز بود که ۸۰ اسببخار نیرو را در اختیار راننده قرار میداد و با هدف استفاده در شهر و مسیرهای خاکی طراحی شده بود.